Don Kíkóti er nafn sem hringir bjöllum.
Ég fletti því upp í Gegni áðan -að það var árið 1981 sem fyrsta bókin um Don Kíkóta kom út í þýðingu Guðbergs Bergssonar.
Ég man að þetta var mikið verk og margar bækur.
Sem ég las reyndar ekki þá - ja og er svo sem ekki búin að því enn - en á svipuðum tíma voru í sjónvarpinu teiknimyndir um ævintýri Don Kíkóta sem ég sá.
Mig rámar því aðeins í kynni af þessum bilaða riddara, sem ásamt vini sínum Sansjó Pansa, barðist meðal annars við vindmyllur, sem Don Kíkóti taldi vera risa.
Og allir sjá náttúrulega hvað það er vonlaust.
Í mér leynist dálítill Don Kíkóti - en nú hef ég ákveðið að læra af gjörðum hans.
Og ætla að hætta að berjast við vindmyllur.
(Að minnsta kostir sumar þeirra.)
Og sætta mig við að sumt sigra ég ekki - eða breyti.
Amen.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli