Rósa

Í gærkvöld fékk ég höfuðverk dauðans og panodil virkaði ekki frekar en vatn. Því varð lítið úr saumaklúbbsferð og ég skreið snemma í bólið. Svefn er oft það eina sem hægt er að gera í þessari stöðu.

Það var því ekki fyrr en í morgun að ég heyrði fréttirnar.

Rósa er komin í leitirnar.

Hún var búin að vera týnd síðan í haust að hún strauk frá Dýrahjálp við Garðheima og er búin að vera á flækingi síðan. Eftir að hún týndist fóru krakkarnir nokkrum sinnum og leituðu, ég svipaðist um eftir henni í hverri viku (ja þegar ég labbaði) í Elliðárdalnum og kallaði á hana í hvert skipti (!) sem ég fór í Garðheima.

Við vorum hrædd um að hún myndi ekki lifa veturinn og kuldann af.

En hún er seig - og bíður nú eftir nýjum eiganda.
Hér heima eru reyndar nokkrir búnir að mæla með því að hún flytji aftur til okkar - en ég þori ekki að taka sénsinn.

Rósa

Á vef Dýrahjálpar má lesa meira um ævintýri Rósu.